A post with 2,000 words (more or less)

Sabi nila, "a picture is worth a thousand words" daw.

Hmm, napaisip ako dun ah. (1 picture = 1,000 words)

Kaya heto ang dalawang piktyurs. Bale, 2,000 words yan ha. (tama nga kaya kalkulasyon ko?)

Presenting.... Madam Prisident Gloria Macapagal-Arroyo kasama si Brother Mike "Pogi" Velarde ng El Shaddai.

Matatandaang ang INC (Iglesia Ni Cristo) ni Eranio Manalo at ang El Shaddai Movement ni Brod. Mike ay ang dalawang malaking grupong relihiyon na sumuporta at naka-backup kay Madam Prisident. Ilan lamang ito sa mga maimpluwensyang relihiyon pagdating sa pulitika dito sa Pilipinas, bukod sa dominanteng Simbahang Katoliko (CBCP) at iba pang born again groups gaya ng pinamumunuan ni Brod. Eddie Villanueva na Jesus Is Lord (JIL).

Ano nga kaya ang pinag-uusapan nila? Kayo, alam niyo ba? Posible kayang ganito....

Brod. Mike Pogi: Alam niyo Madam, para pagpalain ka ni Yahweh-El-Shaddai (YES), dapat lakihan mo ang ikapu/abuloy mo para kay Lord. Para ikaw ay mas lalo pang maging ever richer with blessings!

Pres. GMA: Ows, ganoooon!

Brod. Mike Pogi: Yes, Madam. Maraming pagpapala ang makakamit mo. Sek-sek, leg-leg, oma-apaw-waw! At kung wish mong tumangkad pa ay pwede din.

Pres. GMA: Talaga lang ha. (i doubt that.)

Brod. Mike Pogi: Simple lang gagawin niyo. Magdala lang kayo ng tatlong itlog sa susunod nating worship gathering. Pagkatapos ay inumin/kainin ito (depende kung hilaw o nilaga ang nadalang itlog) at sabayan din ng tatlong talon while singing "Halemuyak" by Bamboo. Pagka medyo nabubulunan, baligtarin lang ang payong at sahurin ang ulan. Instant growth and energy drink 'yan!

Pres. GMA: napa-isip. (wow. may pag-asa pa pala akong tumangkad. ahihihihi. i-try ko nga minsan.)

Source: Ini-scan ni HK mula sa magazine ng NEWSBREAK Special Edition: Transparency in Government - Dec2007/Feb 2008 (pages 5 and 51)
Article: Stacking the Court
Marites Dañguilan Vitug exposes the rise of unqualified justices through political connections.

Sinserong Patawa ni,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Ang Paboritong Libro ni HK

Gusto mo bang malaman kung ano ang paboritong libro ni HK?
HUDAS KA! Bakit hindi mo kilala si HK?
Ano na, hindi pa rin talaga?

Ok fine tree. Kilala mo man o hindi si HK; gustuhin mo man o hindi na malaman ang paboritong libro niya; hindi na kita bibigyan ng multiple options. Wala ka ng pagpipiliian, at wala ka na ring magagawa pa.

At yamang nandito ka na rin lang at nagbabasa, gusto kong malaman ninyong lahat na kaluluwang naligaw, napatalon, napatambay, naaadik, at halos nakikitira na dito sa pamamamahay ko at madalas ding magkomento... ANG PABORITONG LIBRO NI HK.

Ngayon ay matutuklasan mo na ang isa sa aking sikreto bakit ako ganito kagwapo, kagago, kakulit, kabait, kamote, at kabanal.

Kung handa ka na, huwag ng mag-atubiling pindutin ang read more [+]

Tumpak ang iyong hinala! Biblia ang paboritong libro ni HK. (kung ibang libro ang akala mo, pwet... nagkakamali ka. bwahahaha.)

Makapal talaga ang librong ito. Makapal pa sa mukha ko. Pero halos kumpleto na kasi ito sa mga tipo ng babasahin na gusto ko. Meron na ditong nakapaloob na history, math, science, arts, language, medicine, architecture, philosophy, politics, romance, crime, suspense, horror, action, tragedy, heroism, war, culture, adventure, drama, comedy, music, poetry, at napakarami pang iba. (ayan, pwede ka ng huminga.)

ANG BIBLIA ay nagmula sa salitang biblion (meaning: papel, balumbon, o aklat) na galing naman sa salitang byblos o yung tinatawag sa Egypt na papyrus. Ito ay pinagsama-samang mga libro o compilation ng sulat ng iba't ibang tao sa magkakaibang agwat ng panahon. Kahit hindi naman nagkita o nagkausap personal o nag-txt o way-em ang bawat manunulat nito, mababanaag na may harmony o pagkakaayunan ang bawat diwa at pahayag dito. Kahit pa napakatagal na ng panahong nakalipas at napakarami ng sakuna, digmaan, kaguluhan, at kung anu-ano pang pangyayari sa kasaysayan ay himalang naka-survive ito upto present. Salamat din sa mga natutunang teknolohiya ng tao at makabagong pamamaraan na hanggang ngayon ay patuloy na nakakapag-reproduce ng kopya nito sa iba't ibang lengwahe. Yung sinabi at isinulat noong nauna ay pinatunayan naman ng mga sumunod na pangyayari. Pagkatapos matupad yung mga naunang pangyayari, sa bawat panahon sumunod ay may pahayag ulit na sasabihin at isusulat din para mabasa naman ng mga susunod sa kanila. Isang naaaaaaapakagandang kwento na ang nilalamang istorya ay naaaaaaapakahaba din. (Pero dahil malakas kayo sa'kin, isoshortcut ko na lang sa sarili kong pamamamaraan. So, here it goes...)

Ang kwento ng Biblia ay tungkol sa pag-ibig ng Dios na pinakamakapangyarihan sa lahat, kasama ng kanyang bugtong na Anak, ay lumikha ng lahat-lahat ng mga bagay, nakikita mo man o hindi. Kumpleto na ang kwento — bago pa simulan ang plano, hanggang sa nasimulan na nga, at tuloy-tuloy pa rin ang episodes hanggang sa makarating sa dulo, tapos, tuloy-tuloy uli hanggang sa wala ng katapusan! Ang dami ring casts o roles dito at marami ding bida. Pero may isang anghel na ang tawag ay lucifer o maningning na tala sa umaga (morning star) na sa sobrang kinang ay kahit umaga ay talo pa niya ang liwanag ng araw! (Oo, mas maliwanag pa sa haring araw na sinasamba ng mga katutubong ewan at egyptians na pinangalanan nilang 'Ra'. Saka ko na idadaldal ang iba pang detalye, katunayan at reperensya para hindi humaba ang diskusyon.) Therefore, ang anghel na ito ay ang naging kontrabida at nuknukan ng inggitero na sagad hanggang buntot! Wala ring tatalo sa pagka social climber niya sa taas ng kanyang gustong akyatin at pwestuhan. Biro mo, gustong agawan ng trono ang Anak ng Dios na si Hesu-Kristo! Hangtaray ng sungay nito, tsong. Bumuo pa ng break-away group. Pumusisyon sa oposisyon at nagtawag at nag-recruit pa ng mga katulad niyang mga inggiterong anghel.

Para sa'kin, hindi lang ito "Best Selling Book of All-Time", but also THE BEST BOOK EVERYONE SHOULD READ. Kahit saan pa daaning standards, daig niya ang mga libro ni Bob.Ong-Pinoy, Code of Dan Brown, Code of Kalantiaw, dictionary, encyclopedia, telephone directory, newspaper, ebook, textbook, pocketbook, notebook, komiks, kokongban, intermediate pad, 1/2 crosswise at lengthwise, scratch paper, tissue paper, balat ng tinapa, balat ng kendi, balat ng sibuyas, at kahit pa sa balat ng buong blogosperyo!

Paborito ko talaga ito. I fave it! Ilang beses ko na rin itong nabasa at hanggang ngayon ay paulit-ulit ko pa ring binabasa. Ganon ko siya kapaborito! Bagaman marami na din akong librong nabasa/binabasa/babasahin pa ... hindi ko masasabing mahihigitan ng ibang libro kung paano ko naging kapaborito at kadalas basahin ang Biblia.

Ang pinakaunang bersyon at kopya ng Biblia na nagkaroon ako ay noon pang nasa gradeskul ako. Yung Gideon Bible na tagalog ay maliit at kulay chocolate brown, Bagong Tipan ang nilalaman nun. Namigay din sa aming iskul ng kulay blue naman at english. Tuwang-tuwa talaga si ako dahil hangkyut-cute nito at feeling ko ay oramismong tinubuan ako ng maliit na pares ng pakpak sa likod at may kumikinang na heylo sa ulo ko pagkahawak na pagkahawak pa lang. Pero dahil nga lahat ng estudyante sa buong eskwelahan ay binigyan ng ganon, pati yung pinakasiga at pinakabrutal sa iskul namin at madalas mapatawag ang magulang sa opis o sa guidance counselor, ay kapareho ko ding tinubuan ng pakpak. Napakabait pa nga nito at napakagalang ng magsabing "tenkyu po" dun sa mestizang gurl na nagpapamigay ng libro. Pero dun ko agad napagtanto ang isang katotohanan na hindi lahat ng nakakahawak ng librong iyon ay nagiging banal. Mabilis pa sa alas-kwatro ay pinatawag uli si notorious-student#1 ng titser dahil sa sumbong na pinakielaman niya ang baon ng may baon, at hinalungkat pa talaga sa bag na hindi naman kanya. Parang nakikinita-kita mo na yung senaryo — na sa kabila ng kanyang mala-anghel na pakpak, maamong mukha, at magalang na pananalita ay litaw na litaw sa anino niya na may buntot ito at hugis tinidor pa yung dulo.

Kinalaunan, nalaman kong may mas makapal pa pala sa cute-mini-bible ko, at madami pang ibang bersyons at kulay, pero mas type ko yung black. Nalaman ko rin kung saan yung Philippine Bible Society at mas mura kang makakabili ng malalaking Biblia pati yung magkasamang english-tagalog o diglot. At sa aking paggamit ng kompyuter at web-wide-world, natuklasan ko rin ang website ng E-Sword.net na namimigay ng libreng Bible software at napakaraming translations at add-ons. Marami na ding available na bible browser para sa mga selepono.

Sa tanang buhay ko, may ilang beses na rin akong nawalan ng Biblia, nagpalit, namigay, at bumili ulit. (Wag niyo ng itanong kung ilang beseses yun dahil hindi ako ganun kaadik sa numero para magbilang.) Sa ilang beses ko ring pagbabasa nito, na sa palagay ko naman ay naunawaan ko kahit paano, ay aminado akong marami pa rin akong hindi na-gets. Madami ditong misteryo at malalalalim na bagay na malibang ikwento sa'yo ng nakakaalam talaga ng paliwanag ay hindi mo maiintindihan. Nakinig at nagtanong na ako sa maraming mga nauna ng nagbasa ng Biblia at nangangaral sa simbahan, eskwelahan, bahay, plaza, palengke, bus, publikasyon, radyo, tv, at meron na din ngayon sa internet. Magkakaiba sila ng interpretasyon, kaya naman obyus na magkakaiba-iba din ng grupo at nagtayo ng kanya-kanyang relihiyon, although lahat ng gumagamit ng Biblia ay nagke-claim na pare-pareho daw Kristiyano. Sa'kin naman, hindi ko pinuproblema kung gaano man sila kadami at hindi naman ako ganoon katanga para madaling magpauto. Basta ba kasang-ayon sa alam kong nasusulat at nababasa sa paborito kong libro ay ayos lang sa'kin. At lalo pang lumawak ang pananaw ko sa palagiang pagtatanong sa mga bagay na alam ko, inaakalang alam ko, pati yung hindi ko talaga alam. Kahit hindi ko kapareho ng paniniwala ay nagiging kaututang-dila ko. Hangga't may sense ang usapan at wala namang magsu-supersaiyan5 o yung mainitin ang ulo na manghahampas ng bote, mananaga ng leeg, o kung ano pa mang sakitang panlaman at pagdanak ng dugo... tuloy-tuloy pa rin ang usapan at kwentuhan. Basta makatuwiran naman yung mga ipinupunto at katanggap-tanggap din sa aspetong lohikal, natural, moral, et al... apir tayo jan!

Kung hindi ka pa nakakapagbasa ng Biblia sa tanang buhay mo, o kung meron ka mang Biblia sa bahay pero dahil sa kapal nito ay hindi mo man lang nababasa at kasing-kapal din yung alikabok nito sa ibabaw ng altar... tapos ang lakas ng loob mong tumawag kay Lord na "Papa Jesus" para humingi ng bagong gf/bf/pc/cp/psp/eepc/etc ... aba, aba, aba ... maghunos-dili ka nga.

Tsaka hindi mo ba naiisip na malaswang tawagin mong "PAPA" si Jesus, tapos yung nanay naman niya ay tawaging "MAMA" Mary ... dahil mag-ina sila at hindi mag-asawa. Haynaku, kaninong anak ka kaya? tsk.tsk.tsk.

(PS: Sige, next time na lang ako gagamit ng biblical passages para naman mabasa niyo mismo sa Biblia at kayo na ang bahalang mag-discern kung pinipilosopo ko lang ba kayo o totohanan lang.)

----------------------------------------------------------------------
Maraming salamat sa idineklarang special non-working holiday ngayon (Mon, Feb.25). Nagkaroon ako ng mahabang time para sa aking sarili. Heto at napagtripan kong maging photographer at model. Nahirapan akong magpakuha ng piktyur kasama ang paborito kong libro gamit ang Canon EOS 400D Digital Camera sa harap ng salamin. Pero sa bandang huli, nadiskartehan din. Pinagpapawisan na ako sa kakapose d'yan, hindi lang halata. Hay Kamera!

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Sino ba si Bob Ong?

Pinoy ka ba?
Writer?
Blogger?
Nagtatagalog?
Malupit ang sense of tumor?
Anonimus?
Misteryus?
...aha, holy ka!...
"BOB ONG, ISDA YOU?"

Minsan ka na bang nakulit/naharass/natorture/natanong kung ikaw ba si Bob Ong? Maraming beses na? Ows, talaga? Aber, ilan? Lima? Wow, ang dami nga! n_n

Akchuwali, hindi ko po kilala si Bob Ong. Hindi kami close. Hindi rin kami open. Kayo ba, magkakilala ba kayo? Gaano naman kayo ka close-open sa isa't isa? Uy friend, magkwento ka naman.

Ipapaimbistiga ko sana sa NBI at DOJ ang real identity ni Bob Ong. Kaso, wala akong tiwala sa pagmumukha ni Sec. Raul Gonzales kung mabibigyan nga ba niya ng hustisya ang hinaing ng sambayanang Pilipino. Kaya naman, ini-hire ko na lang si Detektib Googles upang bigyang katanungan ang aking kasagutan. Medyo magulo nga ang usapan pero matapos naming magkabigayan, binigyan niya ako ng 10 pahinang resulta sa halos 37,700 para sa "Bob Ong" sa loob lamang ng 0.18 segundo! Ambilis na aksyon, napaka-helpful pa ng impormasyon. Salamat sa 37,700 search results. Palagay ko nga, bago pa magpalit ng presidente ang Pinas ay matatapos ko agad tuklasin ang identity ni mistery searchee #1, Bob Ong. Bwahahaha.

Binuksan ko ang folder na may nakalagay in bold letters "C-O-N-F-I-D-E-N-T-I-A-L / T-O-P S-E-C-R-E-T". Napakahusay naman talaga ng naglagay ng label na yun. Sa biglang tingin mo nga, hindi mo aakalain at imposibleng maku-curious kang tignan yun at buksan, di ba? Kudos sa sinomang nakaisip nun. At ito na nga ang mga nalaman kong classified info ukol kay Bob Ong.

Codename: Bob Ong
Alyas: Bobong Pinoy (BP)
Photo: Error 404: Face-Not-Found
Firstname: Spongebob
Lastname: Squarepants
Citizenship: Pinoy
Gender: Male
Age: 40+ x+y = n
Profession: Writer
Email: bobongpinoy@gmail.com
Books' Website: http://visprint.net/publications/bob/
Books' Fansite: http://www.bobongbooks.com/
Friendster Account: http://profiles.friendster.com/16060984
More Info: Unknown
(bahala na kayo kung paniniwalaan niyo ang mga info na ito. ahihihi.)

Sa unang tingin ko, yung pangalang 'Bob', parang tunog kano. Yung 'Ong' naman, tunog chekwa. Pero pag pinagsama na, 'Bob+Ong' ... +Pinoy na Pinoy nga, walang duda!

So far, yung "ABNKKBSNPLAKo?!" PLNGNBBSKo. Yung "Baliktad na Libro" ay di ko natapos dahil kinuha na ulit ng may-aring masungit.

Nung nakaraan nga na nasa Pambansang Bookstore (PB) ako para bumili ng paborito kong Artline Pens, nakita kong may itinitinda din palang books dun. Nagulat naman si ako, dahil hindi ko inekspek na may tinda ring books sa store na yun. (The same obvious reason why you can't expect to avail a pen in Penshoppe, duh!)

Sayang nga at nakaplastik yung "Libro ni Hudas" ...este ni Bob Ong. Gusto ko sanang silipin ang nilalaman kaso wala akong pambili. So, tumingin na lang ako ng mga laruan (yeah, there are toys in bookstore, kayah. duh!). Nagandahan ako dun sa nakita kong rubik's cube na gawa ng East Sheen. Nagkataong may bukas ng box kaya naglaro muna ako. (Note. hindi ako yung nagbukas ha.) Kumpleto na rin sila ng itinitinda mula sa 2x2x2 hanggang 5x5x5 = ?. Tsaka, hindi ito kasing sikip at kasing bigat ng original rubiks. At mukhang hindi rin madaling kumupas o mabakbak yung kulay. So, theoretically speaking, mas mabilis kang makakabuo.

Buti pa nga ang PB may tindang ganun. Yung inaasahan kong Toy Kingdom, WALA TALAGA! Yung natanong ko ngang staff ay clueless kung ano ba yung binabanggit kong rubiks. Kelangan ko pang ideskrayb ng todo at mag-sign language bago niya na-gets at sinabing "aha, yung puzzle!". (Grabeh, napaka-broadminded niya! Ang dami kayang klase ng 'puzzles', sus.) Pero naudlot din yung eksaytment ng sabihin niyang, "ay, wala po kaming ganun, sir."

Therefore, umuwi akong artline pen lang talaga ang nabili ko. At wala rin naman akong sobrang pera pambili ng kung ano-anong anik-anek pa. Tanggap kong mahirap lang naman ang Pilipinas. And also, mahirap din ako. Ewan ko nga bakit nasa bansa pa natin ang pinakamalaking shopping Mall sa Asya.

Ang Pilipens... sosyal... umaakyat... (social climber ampfootah!)

Ikaw, alam mo na ba ang sagot kung bakit ka baliktad magbasa?

(PSsst. Baka may mga libro ka ni Bob Ong, pahiram na lang. Pramis, isasauli ko din ng maayos at hindi ko dodrowingan.)

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Warning, Do Not Read This

Ayan ha, tinagalog ko pa. "Babala, Bawal Basahin Ito".

O ano? Nabasa mo naman di ba? Naintindihan mo din. E bakit hindi mo pa rin sinunod, ha?

Anak nang pitumpu't pitong puting pating na pinagpatung-patong naman oo! Napakasimpleng instruction, hindi mo masunod. Hindi ko nga matiyak kung anong meron sa kukote ng karamihang tao. Bakit kung alin pa ang bawal ay yun pa talaga ang ginagawa? May umepal na sumagot sa'kin, "MASARAP KASI ANG BAWAL". Anak ng tokwa't-baboy naman! Anong masarap dun sa ginawa mo? Para, binawalan ka lang naman basahin. Nasarapan ka na? Ows, isa pa nga. Kumusta naman ang lasa? ... Hay naku, ang sarap mong anuhin. n_n

Natatandaan kong ito ang iginanti kong panabla sa isang titser ko nung hayskul dahil sa kanyang trip sa aming mga estudyents niya ng minsang magpa-surprise test siya. Akchuwali, sinabihan naman niya kaming magrebyu muna bago ang araw na yun, pero nakakagulat pa rin lalo't hindi ko hilig ang magrebyu. Style ko kasi noon ay ilang minuto bago ang mismong eksam saka lang ako magbubuklat ng notebuk ng katabi kong masipag mangopya ng nakasulat sa blakboard na nasa libro din naman. Ok, I'm ready. Mas refresh pa ako sa F5! Mas confident pa ako sa naka-rexona! Feeling ko nga ay yakang-yakang ko ang test. Alam niyo bang nagpaseroks pa talaga si Ser ng testpeypers na gagamitin namin. At syempre siningil kami, piso-per-page dahil powder copy daw. Okeypayn, mag-explain pa daw ba?

Tapos, nagpamudmod na nga ng question-sheets. Basahin daw at intindihing maigi ang nandun sa papel. Mga 20 items lang yung nasa test. Nung tignan ko nga, halos bawat tanong dun ay may iba-ibang paunang panuto. Merong dun write your name, year, and section; encircle the correct answer; underline the correct answer; at iba pa. Pero dahil hilig kong simulang sagutan yung sa pinakahuli, nabasa ko agad sa huling item ang ganito: "Answer only numbers 1, 2, 3, 4, 5, 7, 12, and 20." Tatlumpung minuto lang ang palugit. Pero yung maagang makatapos, pwede ng lumabas. Mabilis ko namang nasagutan at ipinasa ang aking papel. Pero di pa muna ako lumabas agad. Wala naman kasi akong ibang pupuntahan o gagawin pa. Kaya asyuswal, natulog na lang ako sa upuan. Bigla akong nagising ng may sumigaw na "Patrick!" at sabay pumapalakpak pa ng dalawang beses. Ilang segundo lang ang pagitan ng biglang may isa pang sigaw, "Rissa!" Pero tila nag-alangan na siyang pumalakpak dahil nagkatawanan na sa klase at karamihang mata ay nakatingin na rin sa kanila. May ilan pang nagsitayo na at nagpasa na rin ng kanilang papel.

Fastforward. "Times Up! Finish or not finish. Pass your papers." Tapos, binulgar na rin ni Ser ang kanyang kalokohang ginawa. 'Yung mga naunang nagpasa (less than 10 lang kami) ang sinabihang tumama. Ahohohoy!! Yung ibang papel na huling ipinakolekta ay di na halos tsinek. May ganon palang instruksyon sa ibang item na Shout your firstname then clap twice. Saka lang nahimasmasan ang iba kong kaklase sa ipina-test sa'min. Kaya pala may A-L-L-C-A-P-S na nakalagay sa ibabaw nito na "FOLLOW INSTRUCTIONS CAREFULLY". Nagkataon namang dinaya ...este... shinortcut ko agad ang last item #20 na pinaka-importante pala. Kinabukasan, ginantihan namin si Ser at nagsulat ako sa blackboard ng malaking "BAWAL BASAHIN ITO!". Pagpasok niya ay tinanong kami sa klase kung sino daw ang nagsulat nun. Sumagot naman agad ako pero hindi para umamin kundi para magtanong. "Bakit Ser, binasa niyo ba? Bakit di niyo sinunod???" Napuno na lang ng mahinang bungisngisan at hagikgikan ang buong klase. Wala na ring naisagot si Ser, at binura na lang yung nakasulat. Pansin namin nakangiti din naman siya. Kung i-deny man niya na hindi niya naman binasa, pwede kong itanong yung kasunod kong tanong na, "Bakit Ser, may nakasulat ba? Ano bang nakalagay?".

Moral Lesson: Learn how to follow. Estudyent ka man, titser, o kahit sino ka mang pontio pilato ka pa. Pero kung mag-iisip ka talaga, wag kang basta sunod lang ng sunod. Think before you act.

Siguro, isa 'yan sa dahilan kung bakit kahit anopamang karatula at babala ang ilagay sa kalye o saan mang pampublikong pasilidad ay hindi rin lubusang sinusunod ng tao. Kahit pa-gwapuhin mo pa ang disenyo at kulayan pa ng neon pink, nagbi-blink, o kung anopamang kalandian, di pa rin uubra. Hindi naman pwedeng ilusot na sobrang illiterate ang mga kababayan natin. Katunayan, naglipana ang bandalismo sa pader at graffitis na gawa ng kahit amateur gangsta at tambay sa kanto. Kahit manakot ka pang, "Bawal Umihi, Putol Titi. Multa P500". O kahit bantaan mo pa nga ang mismong buhay niya at di lang yung titi niya, ex. "Walang Tawiran, Nakamamatay", waepek pa rin. Hardwired na yata sa karamihan ang maging isnabero at isnabera sa anumang babala. Minsan, kahit naintindihan na nga at nabasa, mas trip pa ring makipag-amazing race sa mga humahagibis na sasakyan sa kalsada ang mga pasaway at tamad mag-overpass o sa talagang tawiran upang masubukan siguro kung sino nga ba ang mas matibay at mas mabilis.

Sa pagalay niyo, talaga nga kayang normal sa tao (hindi lang sa Pilipino) ang katigasan ng ulo at nasasarapan sa bawal o hindi pagsunod? Baka naman, abnormal lang talaga yung mga ipinasusunod na batas? Hindi kaya may kinalaman ang kulay pink na karatula sa phenomenang ito? Matuloy nga kaya ang planong People's Power at magtagumpay na mapatalsik si Madam Pandak? May magbasa nga kaya ng post kong ito at magkomento?

'Yan at ang iba pang mga katanungan ang inyong antabayanan dito lamang sa inyong paboritong istasyon ng tren. Abangan...

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Please ... LrIeNaEdS

Sure, it's impossible for anyone to exactly convey all his ideas into letters, words, graphics, and other forms. But if you plan to peek only the first paragraph of my posts or just a portion, you might misread me. So, may I suggest to those few people who can bear with me and my whimsical thoughts to either [a] digest my post as a whole; or [b] not to read at all. (Trust me. It's better that way.)

In each entry I post here, I tend to insinuate a conversation with you. Whether you agree or not, just say it. But please, don't remark me a "no comment". You can also dig through all my previous entries and comment on them no matter how old they are.

Oftentimes, I will tickle your minds and emotions on certain topics that are vaguely gray and ignored by many. And it's natural for me to be both humorous and sarcastic, hoping not to bore you with my boredom.

If you know what "LrIeNaEdS" means, then I guess we'll all get along here.

Nice meeting you, too.

Sinsero,
Ingliserong HK

read more [+]

read less [-]

Rally sa Makati, musta naman?

TAMA NA,
SOBRA NA,
MASAKIT NA!
OUCH GLORIA!
OUCH GLORYAAAH!

Puro na lang pulitika ang isyu. Puro na lang si GMA ang sinisisi. Ano bang magagawa ng mga rallyista sa Makati? Bakit di kaya sila na lang ang maging presidente? Kaya niyo bang mangurakot-slash-magsilbi ng hindi mabubuko at walang palya? E ano ngayon kung may anomalya sa NBN-ZTE deal? Kanselado na naman daw yun, a. Ano pa bang inaangal nyong mga taumbayans kayo? Bakit pa kelangang imbestigahan at patuloy yung pag-usapan? Para lang yang simpleng kaso ng frustrated murder. Hindi na dapat pag-usapan. Tutal, buhay pa naman yung biktima, diba? diba? Ang taas ng logic dun, di ba? Kuha mo ba, bobong Pinoy? huh, huh?

Ano ngayon kung may serbey pa ang IBON Foundation at malaman na majority ng mamamayan ay naniniwalang mas maitim pa sa puwet ng kawali ang pagkatiwali ni Panggulong GMA? Kahit nga nung may hello Garci tape na lumitaw bilang ebidensya, so what, coconut? Sus naman para yun lang. Ang aarte niyo ha! Kumanta na nga ng I-Am-Sorry di ba? Ano pa bang gusto niyo? Paluhain siya ng dugo habang sumasayaw sa saliw ng tugtog na hello-garci-dance-remix.mp3? Ang lufet niyo tsong! Di na kayo naawa sa ate ni Mahal! Akchuwali, ok lang din kay Pangulong Gloria Macapagal-Arroyo ang ganon. Kung 'yun ba ang tanging paraan para mapatawad sya ng taumbayans. Basta after niyang mag sing and dance, dun pa rin sya sa pwesto niya ha. Sya pa rin ang nakaupo. Deal yan ha, ok.

Noong may tangible evidence nga, hindi kinaya ng panlilibak ng oposisyon na matinag si Gloria sa palasyo, ngayon pa kayang simpleng palpak lang sa kontrabando ...eZTE... deal?? No big deal yun! Tapos, ngayon pa kayang napaka shy-type ng inyong pambato na witness na si Neri, ngayon pa ba inaasahang mapapaalis siya sa pwesto? Wish mo lang! Kung ikaw kaya ang mapasarap ng upo sa sofa na parang prinsesita, di ka kaya mahiga at mapatulog na rin?

Kahit gaano man kalakas ang sound system ng mga rally, walang silbi yan sa naka-earplug na presidente.

Ano ka ba, politiko? paring katoliko? empleyado? negosyante? estudyante? tindera ng pisbol at kwek-kwek? Kung anoman ang estado mo sa lipunan, "natapakan ba kayo"? Bakit di ka agad umaray? Hay naku. Delayed reaction naman 'tong mga 'to.

Basta.
Ilabyu Pilipens, Mwahahaha!
Mabuhay! (ka pa kaya?)
Gudlak.

Feb. 15, 2008 Rally @ Makati to Oust GMA!!! source...
"Patalsikin si Pandak!!! (ei guys, starsbak, einiwan?)"

(PS=Pak-Syet: Sana ito na ang una at huling post ko na ukol sa putek na puliteka at gobyernong Ayoko.)

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

I think, therefore I think. How about you?

Heto na yung karugtong ng nabitin kong blogpost na may maligoy na pasakalye. Nung basahin ko nga ulit yun, parang kampanya pala ng mga tamad ang naisulat ko. Ewan ko nga kung nakuha niyo ba yung punto ko, o tinamad lang kayong magbigay ng reaksyon. So without further ado-dudu at ada-dada, heto na yung pagpapatuloy ng dinadaldal ko tungkol sa mga maling konsepto.

Think about this question and answer honestly: "Do you think?" (hanglabo ba? pero malamang napaisip din kita. that's good.) Kasi kung OO ang sagot mo, ang sunod kong tanong ay, "How much of your brain do you actively use?"

Alam niyo ba na ang kadalasang naririnig kong sagot d'yan ay ito: "We only use 10% of our brains". Sabi ko naman, "ows talaga? aling parte ng utak mo ang hindi mo ginagamit?"

Obyusli, hindi ko na inasahang masasagot yun ng isang taong sampung porsyento lang ng utak ang gumagana. Hindi ko na rin kelangan pang paulanan siya ng tanong gaya ng – "bakit hindi na lang kaya tanggalin yung natitirang 90% ng utak mo na walang silbi o hindi nagagamit to give your brains more space to think", wachuthink?

Alam kong hindi ko kayang kalikutin ang utak ng iba. Hindi rin ako isang neurologist. Pero kung malabo pa sa sabaw ng pusit yung paniniwala mo, at ayaw mong makarinig ng ibang opinyon, ok fine. Basta ako magba-blog lang. Besides, sabi din nila, "kanya-kanya naman daw tayo ng paniniwala," di ba? Which for me, is partly true and partly explains the reason kung bakit merong pagkakaunawaan at meron ding pagtatalo-talo. Pero sana, kung natalo na 'yung ikinakatwiran mo, tanggapin mo namang maluwag sa kalooban mo yung panalong katuwiran. Wag kang pikon!

Try mong itanong yan sa mga kaibigan mo, mga propesor, mga abogado, mga lider relihiyoso, o maging sa mga politikong nangungurakot ...este... naninilbihan sa bayan. Tapos, bilangin mo kung ilan sa kanila ang naniniwalang 10% lang ng utak nila ang gumagana. Case study lang, kumbaga. Then, matutuklasan mong hindi pala yung antas ng karunungan o estado sa lipunan ang humuhubog sa isang tao at sa kanyang mga pagdedesisyon at ginagawa. Kundi, kung ano yung pinaniniwalang nanunuot sa puso at utak niya. Depende pa yun kung tama o mali ang paniniwalang meron siya.

Another popular adage, ay yung "everyone's opinion is right, and is entitled to his own belief." Halibawa daw: kung ang paniwala ni Mario ay pinakamasarap ang burger ng McDonalds at kay Luigi naman ay yung burger sa Jollibee, hindi na dapat pagtalunan yun. Sayang lang ang laway mo imbes na kumakain ka na lang at magpakabusog.

Pero paano kung naniniwala si Mario na yung ilog na gusto niyang talunan at pagliguan ay mababaw lang, pero ang sabi naman ni Luigi ay malalim ito at mabato? Hindi ba mahalagang matiyak muna kung kaninong opinyon ang tumpak upang makaiwas sa disgrasya?

Kung lahat pala ng opinyon ay tama at walang dapat pagtalunan, paano naman kaya kung sabihin ko sa'yo na "everyone's opinion is wrong", tama pa rin ba yun? O kaya naman, my opinion is, "I don't have an opinion"?

'Yan ang hirap sa mga sampung porsyento lang ng utak ang pinapagana. Madaling mapaniwala sa sikat na kasabihan at pamahiin ng kung sino-sinong matatanda at nangamatay na. Hindi ko sinasabing walang mapupulot na logical and moral reasoning sa mga sali't saling sabi ng mga matatanda at tradisyong nakagawian na. Saka magkaiba yung kasabihan sa pamahiin, ok. Halimbawa: "pag may tiyaga, may nilaga" (kasabihan); "pag nagwalis ka sa gabi, lalabas ang swerti" (pamahiin).

Pero ang opinyon ko, 'yung matiyagang magluto, hindi lang nilaga ang pinaka-dabest niya. Mas mabusisi kasing lutuin yung kare-kare, sinigang, atbp kaysa sa nilaga. At kung magwalis ka sa gabi, hindi naman swerte yung winawalis mo kundi kalat at dumi. Dahil kung yun pala ang pampaswerte, bakit di mo umpisahang umagang-umaga pa lang ay mag-ipon na ng basura at ipasok sa iyong lucky house.

Kaya sana, kung paanong natutunan nila ang maraming bagay sa nakaraang panahon, dapat tayong nasa kasalukuyang panahon ay umusad din sa kaalaman o mas higit pa. Kung naturuan na sila ng ekperyensa at sari-saring pagkakamali, hindi naman kelangang subukan pa rin natin 'yun o gayahin, para lang mapatunayan sa bandang huli na "oo nga, mali nga".

We can learn from others' mistakes. At hindi naman ganun kahaba ang lifespan natin sa mundong ito para masubukan lahat ng katarantaduhan at bisyo bago mapatunayang mali nga pala yun. Halos magkakasinglambot lang naman ang utak natin, with average weight na 1.4Kg. Dahil yung ibang taong mongoloid at autistic ay halos 100% din na nagpa-function ang utak kahit pa habang natutulog. Hindi rin nagsa-shutdown ang utak mo pag tulog ka (0%). Aktibo pa rin itong gumagana more than 10 percent. Ngunit dahil wala naman talagang accurate measuring device o system para masukat lahat at mamonitor ang ginagawa ng bilyon-bilyon mong braincells at neurons, our brain is still more complex than you could ever think.

Stephen Witshire is an autistic savant with photographic memory.
Daniel Tammet is another autistic savant with amazing brain [see his videos 1,2,3,4,5].

Kaya wag kang maniwalang 10% lang ng utak mo ang gumagana at may silbi. Sabi nga ni Taguro, "Ilabas mo ang iyong isandaang porsyento!" dahil kung hindi, "Tapos ka na Eugene!"

Eugene vs Taguro (Ghost Fighter)

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

I think, therefore I think. Then I got bored, so I blog.

Madalas kong nababanggit dito kung gaano ako katamad. Sa sobrang tamad ko, tinatamad na din akong tumunganga. Ganun ako katamad! Kahit sa eskwela, tinatamad akong tumunganga at tumingin sa kawalan habang nakanganga. Mas trip ko pang matulog na lang. Kung may tanong pa si Prof. ay gisingin na lang niya ako. Sa bahay naman, tamad din akong manood ng mga walang kwentang palabas sa TV (tivilisyon) na sobrang prediktabol ang plot at paulit-ulit lang. At dahil sa katamaran at boredom, heto nga at naisipan kong mag-blog.

Nagsimula akong mag-blog hindi dahil sa gusto ko, kundi dahil AYOKO.

Ayokong may nalalaman ako at may nakikita tapos hindi ako kikibo. Ayokong basta kumumporme lang sa mga sikat at nakasanayan o makisali sa kung ano ang uso. Ayokong may napapahamak sa simpleng katangahan. Ayokong magpakabusog at gumastos ng sobra-sobra para sa'kin ...tapos pag nadaan sa pwesto ng pulubi o kaya'y ng mga gusgusing kalabit-penge kids at mga rampadora sa jeep na pupunasan ng basahan ang iyong makintab nang sapatos o pati kung naka-tsinelas lang... ay wala ka man lang maiabot kahit singkong-butas. Ayokong maging isnabero o mag-pretend na di ko nakikita kung gaano sila kadungis at kung gaano humahalimuyak ang amoy nila, tapos hindi man lang sila mabigyan ng meron ako kahit pa akala ng marami ay sindikato sila. Naiinis akong makita ang mga kapwa ko commuter o naglalakad sa sidewalk na suplado sa mga gusgusin, pero pag sa mga naka-kurbatang pulubi with portable speakers at mikropono ay galante. Mga kuripot magbigay ng coins sa mga mabaho, pero pag nakabihis at disente ay kayang mag-abot in bills. Ayoko sa sistemang bulok, sa utak bulok, at sa pusong bulok. At gaya din ng marami, AYOKO kay ARROYO. n_n

Kaso, kung paanong may marami akong ayaw ay ganun din yung iba. Pakielamero ako, at karamihang tao ay ayaw ng pinakikielaman. At ayaw din nilang marinig yung ayaw ko. Ang dinadahilan sa'ken ay ang kasabihang "kalikutin mo raw ang sarili mong kulangot at wag yung kulangot ng iba." Hindi ko alam kung si Kung Fu Shoes ang nagsabi niyan. Pero sa biglang tingin ay may logical point naman di ba? Pero hindi naman kulangot sa loob ng ilong mo ang pinapansin ko at pinapakielaman. Nakatago kaya yun sa malalaking butas ng ilong mo at hindi mo naman ako dentista para makita yun. Ang pinupuna ko lang ay yung kulangot na nasa pisngi mo! Wag mong asahang ako pa ang mag-aalis nun mismo. Ano ka, sinuswerte? Wag mong idahilan sa'kin na mas dapat ay sarili ko na lang ang tignan ko sa salamin at huwag ng pakielaman ang iba. Dahil hindi ako mahilig magsalamin kada minuto at kada oras. Kaya nga nandyan nakalagay yung mata ay para ipangtingin sa ibang nasa harap ko at hindi para lang sa sarili ko. Kung ayaw mong mapansin kita, huwag ka dyan sa harap bumalandra. Lumagay ka sa likod ko, tanga. O kaya'y magtago ka sa ilalim ng lupa!

Isa pa sa pinaka AYOKO ay yung mga naglipanang konsepto na mapanlinlang. Mga ideya ng kung sino-sinong nagmamarunong na tao na pawang walang matibay na ebidensya o batayang lohikal at moral. In short, mga sikat na kalokohan at katarantaduhan lamang. Marami ka na rin sigurong narinig na ganyan. Malamang ay umabot ka na sa edad ng mga gurang at huklubans ay baka ngayon mo pa lang ito malalaman mula sa isang blog na kulay porpol ang header at may kamote pa. Matuwa na ang gustong matuwa. Magalit na ang gustong magalit. Welcome po dito kahit ang inyong umuusok na violet reactions.

Siguro ay matagal mo na itong naririnig sa bahay, sa eskwela, sa simbahan, o maging sa'yong pinakamalapit na suking tindahan. Nagpasalin-salin na sa mga daldalerang bibig ng kung sino-sino. Na dahil sa kakaulit ay inakala mong totoo at pinaniniwalaan pa rin hanggang ngayon.

Kung anuman yung tinutukoy ko na maling konsepto ay bukas ko na lang siguro itutuloy. Ang haba na pala ng pasa kalye ko, umabot na sa highway. Tsaka, nasa internet rentals lang ako ngayon. Sinabihan na ako dito ng isang propesiya na nagbababalang "oras ko na". Time na daw! Out na ako. Bye.

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Pirates' Song of Life

I find this song beautiful and meaningful, even though I haven't heard yet its actual tune. This is the lyrics I excerpted from one of my favorite anime series and manga, called ONE PIECE. The anime series is of course more entertaining to watch. But I also enjoy reading the manga to follow the most recent chapters.

Title: SONG OF LIFE (or BINKS' SAKE)
From: One Peace (Manga Chapter 488)
Music by: Brooke
Performed by: Rumba Pirates; Straw Hat Pirates; other survivors of Thriller Bark

going to deliver binks' sake
following the sea breeze, riding on the waves
far across the salty deeps, the merry evening sun
painting circles in the sky, as the birds sing

farewell to the harbour, to my old hometown
let's all sing out with a don, as the ship sets sail
waves of gold and silver dissolve to salty spray
as we all set sail to the ends of the sea

going to deliver binks' sake
we are pirates, slicing through the seas
the waves our pillows, the ship our roost
flying proud skull on our flags and sails

now comes a storm through the far-off sky
now the waves are dancing, beat upon the drums
if you lose your nerve,this breath could be your last
but if you just hold on, the morning sun will rise

yohohoho, yohohoho (4x)

going to deliver binks' sake
today, and tomorrow, our dreams through the night
waving our goodbyes, we'll never meet again
but don't look so down; for at night the moon will rise

going to deliver binks' sake
let's all sing out with a don, a song of the waves
doesn't matter who you are, someday you'll just be bones
never-ending, ever-wand'ring, our funny trav'ling tale

yohohoho, yohohoho (4x)

It really tickles my curiosity to hear the actual melody of this song in the anime series.

One Piece is indeed one of the best animes made so far. The action, humor, and story is far better than DragonBall, Naruto and Bleach.

[I forgot where I found this fantastic digital artwork.
This is Straw Hat Luffy while activating his Gear Second.]

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Go, Go, Kamote Rangers

Nais ko nga palang ipakilala ang mga repapips kong bumigay na ...ehem... nabigyan ng kakaibang superpowers upang lipulin ang kasamaan, katangahan, at iba pang katarantaduhan. May intelligence report akong natanggap mula sa isang not-so-intelligent asset, na may iba pa silang balak lipulin bukod sa mga nabanggit ko na, pero saka ko na lang irereveal kapag kumpirmado na.

Sila ay mga ordinaryong tao na may extra-ordinaryong kalandian. Talaga namang nagpasadya pa sila ng costume sa ngalan ng katuwiran. At umeport pa sila sa isang photoshoot at sabay-sabay na pumose ng high-jump. Kitang-kita ang kanilang anti-gravitational prowess! Ambelibabols!

Napagkasunduan nilang tawagin ang kanilang grupo na BAYOTMAN. Ngunit dahil sa isyu ng patent laws, napilitan silang baguhin na lang into BAOMAN. Natuwa naman ang mga hitad dahil nagkaroon na sila ng manager na nagpaplanong pumalit sa timeslot ng ZAIDO-BACATZ. At alang-alang sa kinabukasan ng mga batang maaaring makapanood nito sa tebelisyon, ay nananawagan akong ipanalangin niyong wag sana iyong matuloy. Maawa kayo sa mga musmos at murang isipan ng mga bata!

Sa ibang dako naman, may namumuong alimuong at chismax na ang mga kamote ay magkakaroon na rin ng superpowers at costume. Buti na lang at walang pondo at gustong mag-sponsor sa aming grupo para magpatahi pa ng costume. At isa pa, kakaunti pa lang kami. At hindi pa rin kami nakakapagmeeting ukol dyan.

KAMOTE RED (alyasRedHotSilly-Jeck) http://jeckyll27.wordpress.com/
KAMOTE BLUE (alyas KamoteForce-Clarence) http://cycle.blogs.friendster.com/
KAMOTE BLACK (alyas SuperKamote) http://superkamote.com/
KAMOTE WHITE/VIOLET (alyas HolyKamote) http://don'tclick.akonayun!/

Aapat pa lang kami. Puro barako pa. Kelangan may chikabeybs man lang.

Basta kung cute gurl ka, kahit walang kinalaman sa kamote, o kahit walang talent pero nagba-blog pa rin, mag-apply na agad sa posisyon na KAMOTE PINK. Kung may iba pang gustong sumali (either, boy-girl-bakla-tomboy), don't worry dahil madami pa namang natitirang kulay, at hindi kayo mauubusan. Hindi rin limitado sa five members. Parang Pokemon lang. Wantusawa. Kahit ilan. Ikaw bahalang pumili ng kulay mo — GREEN, ORANGE, BURGUNDY, FUSCHIA, BURNT SIENNA, VERMILLION, PERIWINKLE, ZINNWALDITE, etc. etc.

Anong pang hinhintay mo? JOIN NA! kulayan natin ang blogosperyo.

Mangyari po lamang na mag-iwan ng komento, piktyur, o ichat ako sa YM:[holy.kamote]

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Ash, Ass Wednesday, dum-dum-dum-dugu-dum-dum, baby

MARK: chatolic k b? e bkt wala kang tanda sa noo mo?
HK: anong tanda? yung dumi ba?
MARK: gago! hindi dumi un. krus un pare. krus.
HK: bakit nmn ako magpapalagay ng crossed-shaped-dirt sa forehead, in front of my amazing brains?
MARK: ash wednesday kaya ngayon. symbol yun that we all came from dust, and from dust we shall all return.
HK: ganun pala yun, galing ka pala sa alabok. e bakit isang myerkules lang sa isang taon mo naalala yun? ulyanings ka na ba? di ba pwedeng araw-arawin yun para mas epektib ang veneration at virtue of humility?
MARK: di ba galing ka pa sa catholic school nung HS?
HK: oo, kasama ng mga virgin nuns and priests. bakit mo natanong?
MARK: naniniwala ka bang lahat tayo galing sa alabok at dun din babalik pag namatay na? nasa bible pa nga yun ah.
HK: oo nabasa ko nga sa bible yun. so what about it?
MARK: edi dapat magpalagay ka rin ng abo sa noo, as proof of your belief.
HK: ang sabi ko, nabasa ko nga yun. pero wala naman dung mababasa na magpalagay ng dumi sa noo.
MARK: wala bang ganun sa bible?
HK: oo pare. sige pag may nahanap kang verse, ako na gagawa ng book report mo.
MARK: deal yan ha. walang stir.
HK: sure. cge, simulan mo ng magbasa ng bible.
MARK: cge. happy ash wednesday. bye.
HK: hapi ass wednesday, toot. n_n

Ang Ash Wednesday ay isa sa mga selebrasyong katoliko na may pinakamalabong konsepto para sa'kin. Kasing labo ng abo na palaging nilalagay sa'kin noon. Inggitero nga ako sa mga klasmeyts kong laging maayos ang pagkakalagay ng plus sign at malinaw. May artistik touch at hindi mukhang graffiti lang. Kaya bata pa lang ako nun, alam ko ng mainggit dahil sa nakikitang unfairness and inequality. Hindi pantay-pantay maglagay si Pader ng asses sa aming noo. At pagka klasmeyts kong gurls, mas maayos yung gawa at malinaw. Pag boys naman, kung hindi mukhang thumbprint ng putek ang ichura-churva, madalas ay napaka abstract ng drowing ni Pader. May mukhang comma, period, check, isda, ampersand, bulate, butete, atbp. Malas ko nga nung one time na malinaw nga ang pagkakapahid sa'ken kaso naman malinaw ding capital x yun, imbis na +. Naging katawa-tawa tuloy ako sa buong klase. Happy talaga ang Wednesday na yun, kaso nga lang "for them". Hindi ko naman magawang burahin agad, dahil mabait ako at masunuring tanga ...ehem... masunuring bata. Pag nabura daw agad yun, it only proves that i'm a fucking sinner. Sabi ko naman sa sarili ko, paksyet pala kayo, eh sino bang hindi? (Hindi po ako nagmura sa bibig. Sa isip lang. Besides, matagal na rin yun at nagsori na ako kay Lord. Amen. n_n).

Hindi ko alam kung sino ang nagpakalat ng ganung konsepto. Parang yung ostiya din na ipapasubo sa'yo ang machong katawan daw ni Kristo in a form of a disk-bread that taste like sheet. Oo, lasang papel nga. Na kapag dumikit sa ngala-ngala mo ay super makasalanan ka higit sa mga rare human creatures with non-sticky hard palates.

Unfareness talaga!!! Dahil ang pagkakaalam ko ay both Body & Blood of Christ ang dapat na pagsaluhan sa Eucharist. Pero ang liit lang nung binigay sa'ken!!! Yung kay Pader naman, biggie size na nga, nagsolo pa dun sa drinks!!! Tapos, special treatment na naman pag gurls. Meron silang option na wag ipasubo directly yung ostiya kundi ilagay na lang ito palad ng kanilang mga malambot na kamay. Putakte talaga!!! Babae lang ba marunong mag-inarte sa dirty hands ng tagasubo? Anyways, past is past. That was then. I'm not bitter anymore. I'm now sweet anymore. Holy Sweet Potato. Yay!

At dahil Ass Wednesday nga raw ngayon, hayaan niyo munang magpost naman ako ng seryoso dito. Ngayon ang simula ng Lententide o ibig sabihin ay 40 days ka dapat mag-emo in a spiritual way hanggang sumapit ang Easter Sunday (March 23). Kaya naman, ipinagbabawal ko ngayon ang pag-smile, pagtawa, paghalakhak, at kung ano pa mang senyales ng mga ganito. No smileys, ok. (-_-). Bawal din muna kumain ng karne ang strict vegetarians. Ang vihilia ay ang abstinence sa pagkain ng meat. Lahat ng klase ng karne: baboy, baka, manok, isda, aso, at pussy. Magsisi na raw kayo! At yan din ang sabi ni Vice-Chancellor of the Archdiocese of Manila. Isang panawagan na bawasan ang sobrang materyalismo. Bawasan din ang mga katakawan, kamunduhan, kaadikan, kamolmall-an. Magtipid din ng mga plato. Konti lang daw kasi. Sabi niya, "brothers, contemplate. contemplate." hehehe. n_n (ay bawal nga palang tumawa. tsk.tsk.tsk. kaninong joke ba kasi galing yan?!)

OK. Seryoso. -_-
Ito talaga ang mga huling pananalita ni Pader Marinay sa kanyang artikulo sa Inquirer.net —

"In fact, our malls have more beauty parlors than bookstores. They are occasions of vanity, indulgence and materialism rather than of contemplation. Let us reflect on that this Ash Wednesday."

Kaya kung Katoliko ka, baka naman gusto mong sumunod sa mga payo ni Pader, this time? Please daw.

Pero kung matigas talaga ang bungo mo, heto na lang payo ko ang sundin mo.

(Instruction: Basahin ito ng mainam at pag-isipan. Remember, magmuni-muni. Isa pa, magmuni-muni. Ang sarap ulit-ulitin. Sounds like money.)

Narito ang isang maigsing Rap Song lyrics na bagong gawa ko lang at mainit-init pa.
Kaso, wala pang masyadong tono at lasa. Sori sa mga maseselan sa art quality at composition dahil hindi ako mahusay tumula. Lagyan na lang ng sarili mong tempo o beat, ala rapista, habang binabasa. Kung gusto mong sumayaw, bahala ka!


sabi mo,
ash wednesday ngayon.
sabi ko, so what?
wat dapat?

sabi mo,
lahat tayo galing sa abo.
Sabi ko, gago yu,
bat dinamay mo aku?

sabi mo,
nasa baybol ayaw mo?
sabi ko, si adam yung galing sa alabok,
ah basta ako, galing sa Diyos.

sabi ko ulit,
wag mo ng ipilit
yung di mo alam,
wag ka ngang makulit

sabi mo ulit,
ang tao galing sa alabok,
at babalik din sa alabok.

sabi ko,
holy kamote ako,
isang banal na tao,

ako'y gawa at nagmula sa Diyos
kaya sa kanya din babalik at patutubos

kung gusto mong bumalik sa lupa, ok fine
pero ako, bahala na. coz we're all next in line

basta kung swertehin bigla,
baka di na ako makipila sa madla
sasalubong sa ere, lilipad ng nakatingala

(kuha mo? malamang hinde.)

peace brodahs!
burikit dawn, hiyow!

(ulitin sa simula hanggang magsawa.)

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]

Anong Petsa Na? Patay Ka Sa Deadline

13 days na lang at Balentayms Day na!

Ngayon ay Febrero Uno. Alam ko namang may kalendaryo ka din sa kompyuter mo, at malinaw naman sigurong makikita pati sa bawat blogpost ko kung anong petsa na. Pero mukhang super slow moving pa rin ang traffic jam sa utak mo, kaya nais kong banggitin na Feb. 1 na ngayon. Now, does the date resounds anything to you?

Oo sabi. Ang kulit ko, dahil ang kulit mo! Today is Feb 1. 4 na lang ang kulang at aatakihin ka na sa puso dahil sa sobrang bagal mo makatunog sa gusto kong ipahiwatig.

Get's mo na? Get's ko na. Aw! Coke ko 'to!

Ayon sa naimbentong selebrasyon ng mga party pipolz noong unang panahong ang mga tao ay bored na bored na sa kanilang boring, repetitive, and pathetic lives, naisipan ng ilang mga nagmamarunong na mag-party at mag-set ng petsa kung kelan gagawin ito. Napaka-religious ng mga tao noon, na sa sobrang religious ay ginagalang at sinasamba agad ang kung anu-anong mythical beings at inanimate objects na hindi nila ma-explain kung ANO at BAKIT. So, yun na nga ang nangyari. It all started by a bunch of religious pipz na mahilig sa panties ...ehem... parties at celebrations. Until one time, nakita nilang ang daming nag-eemo na singles, at naghahanap din kung nasaan nga ba makikita ang pag-ibig. Kaso, hindi pa uso noon ang kanta ng Black-Eyed Peas, kaya hindi rin nila masagot. Bilang tugon ni Fafa Gelasius I sa suliraning ito, nagpauso siya ng araw ng pagdiriwang ng mga magsing-irog at naghahanap ng maiirog at mayuyugyog (dahil party nga). Ipinangalan niya ito in memory of his peyborit pet dog na si Balen Tayms. At dahil hindi alam ng marami ang tunay na istorya about his pet dog, nakalusot ito sa class rekord ng mga santo. Matagal din tiong naka-rehistro, until such time, na nabuking din ng mga sumunod na Fafa na hindi pala trulalung katauhan si Balen Tayms. Nahukay nila ang skeleton at fossils nito na obvious na hindi hawig sa tao o kahit sa monkey-eating-saging.

So what, kung hindi sya totoo?! Kung yung lalakeng Santa nga na tawa ng tawa ay peyborit pa rin ng mga tao every year at sikat na sikat pa rin, kahit alam din ng lahat na fictional lang din, wala namang kaso yun. No big deal. E ano kung hindi totoo? Ang mahalaga naman ay yung konsepto ng "pagbibigayan" tuwing Disyembre at ang "pagmamahalan" tuwing Pebrero. (Naks. Hangswet dabah?) Sabi nga rin nila, "it's the toot that counts". Kaya start counting the toots mga repapipz. 13 days and 13 nights na lang. Kung wala ka pang syota, jowa, o special someone hanggang sa mga oras na ito, ay wag ng magpa-petiks-petiks pa. Mapag-iiwanan ka ng byahe dahil sa katorse na ang deadline! Wag magpahuli sa uso, maki-puso.

Heto ang ilang tips ko para makahanap agad ng kapartner o syota in just a syorttaym. O kung meron ka ng partner, tips pa rin kung ano pa ang ilang dapat mong isaalang-alang.

1. URGENCY. Huwag masyadong maging choosy sa paghanap ng partner. Karaniwang nauubusan ng putaheng luto ni Lord ang mga nag-iinarte at mapili sa ulam. Kahit kaning-bahaw o tutong, lamang tiyan din yan. (Take note. Feb 14 ang deadline ha. Kung mahirap talagang masikmura ang mukha ng nakuhang syota at talo pa sa face value ng nginuya ng pusa saka niluwa, pwes, mag-break na agad pagdating ng akinse. One-day lang naman ang Araw ni Balen Tayms.)

//-- Kung sinunod mo ang #1 tip, malamang mabilis pa sa alas quatro ay may nakuha ka ng partner mula sa kanto. So you may now proceed to my next tip. --//

2. ECONOMICAL. Wag kalimutan ang panggastos. Hindi na uso ang libre ngayon. Asahan na sa Araw ng Pagmamahalan ay mahal din ang mga gastusin. Yung Boy Bawang nga PhP 1.25 na isa. Sa iba, 1.50. Lintek.

3. ENJOY. Wala na akong masyadong checheburecheng payo. Just enjoy the moment of the season. The season of love. After that, go back to your normal, boring, and pathetic lives, OK.

Ang galing di ba? Alam kong naging napaka-useful ng mga binanggit ko sa inyong tips. Lalo na kung isa ka dun sa tinutukoy kong pathetic ang life. Nonetheless, mga loveless, wag masyadong ma-excite at over-focused sa iisang petsa ng buwan ng Pebrero. Merong 29 days naman this month. Leap year kasi ang 2008. Mas maraming araw for us to love and be loved. Kaya wag ka nang magmaktol dyan. Dahil hindi totoo ang deadline. Because LIFE GOES ON hanggang sa AfterLife.

[Off-topic. Advance Happy Birthday nga pala sa friend kong si Carla na ipinanganak noong February 29th, 1988. This year, magpa-five years na sya. Yehey!!!]

Sinsero,
Holy Kamote

read more [+]

read less [-]